اتفاقها مثل ارتفاع مي مانند - وقتي كه مي افتند- وقتي كه پرت مي شوي، زخمي ميشوي. باشه؛ من بخشيده ام تورا، اما با وجود اين زخم ها..چطور توقع داري كه من بخندم؟ طول ميكشد كه خوب شوند. خوب كه ميشوند آره.. ولي جايش را چه كنم؟ دردي كه هرچندوقت يكبار به سراغم خواهد امد را چه كنم؟
جلوي تو ميخندم.. گريه هايم را گوشه ي حموم میکنم .. تو خودت را ناراحت نكن -
No comments:
Post a Comment